Mutluluğu aramak.

Başkasında aramak.

Başkalarının size karşı tutum ve davranışlarında aramak.

Herkes beni seviyor mu diye sürekli endişe duymak.

Bu nedenle sürekli başkalarının gözünün içine bakmak.

İnsan ilişkilerinde sürekli ‘acaba’lar aramak.

Güven duygusunu karşıya yüklemek.

Kendinizden çok başkalarının mutluluğunu düşünmek.

O mutlu olursa ben de mutlu olurum demek.

Onlar mutlu olursa ben mutlu olurum demek.

Bütün dünya mutlu olursa ben mutlu olurum demek.

Mümkün mü bütün  dünyanın mutlu olması?

O zaman sırtında kocaman bir yükle gezmek gibi.

Kaygılar, endişeler, susmayan iç sesler.

Mutluluğu zamanda aramak.

Geçmişteki mutlu  günlerde  aramak.

Veya geleceğe  ertelemek.

Mutluluğu zamana yayarak o anı kaçırmak.

Endişe mutluluğun önündeki  en büyük engeldir.

Oysa mutluluk bizde…

Kendimizde, kendi içimizde.

O an da ‘şimdi’de, yarında değil, geçmişte değil…

Kendimize verdiğimiz değerde .

Çok mu zor, hayır.

Utanılacak, mahcup olacak, ihanet gibi gözükecek bir şey değil.

Bende aramak, “ben mutlu olursam bu enerjim dünyayı saracak” diye düşünmek ayıp değil , günah değil, bir gerçeklik.

Mutluluğu kendine aramak ego değil.

Tam tersi egoyu alt etmek.

Ego mutluluğu alkışa bağlar, takdire, teşekküre bağlar.

Ego sevilmeyi ister.

Dünyadaki bütün savaşlar doyumsuz egolar yüzündendir.

Doyduğunu anlamaz,  duygu yoktur egoda.

Kendi varlığının farkında olmak.

Mutluluğu aramak yerine üretmek.

Kendi mutluluğu ile barış içinde olabilmek.

Önce kendinle barışmak…

Evrene mesaj verirken bile kendini tanımak.

Dilediğin dileğin olunca gerçekten mutlu olabilecek misin?

Yoksa yine başkalarından alkış almak  için mi istiyorsun?

İçtenlik, samimiyet, inanmak.

Dileğin hayata katkı sunabilir o vakit.

Çok mu zor, hayır değil.

Küçük bir farkındalık.

Yanlış yapma özgürlüğü var her insanın.

Önemli olan yanlışın seni rahatsız etmesine izin vermemek.

Hayata bize sunulmuş bir armağan gerçekten.

Ben o armağanı kabul ediyorum.

Paketini saygıyla, sevgiyle, aşkla açıyorum.

Geç te olsa açtım bile, şahane.

Yarın ne olacağını çok bilmeyiz.

Önemli olan  hayatı olduğu  gibi kabul etmeyi bilmek.

Sabaha mutlu kalkmak.

Mutluluğa, aşka, sevgiye teşekkür etmek.

Bu hafta böyle olması dileğimle.

Ankara