Dünyada çocuklara bahşedilmiş başka bir bayram yoktur.
Çünkü Büyük Atatürk biliyordu ki, bir ülkenin tek beklentisi çocuklardır.
O da öyle yaptı.
Ondan bu bayrama bilinen adı verdi.
Çocuklar elbette her zaman coşku içinde olmalı,
Çocuklar her zaman egemenliğin sahibi olmalı,
Çocuklar her zaman bu coşkuya yaraşır bir şekilde yaşamalıdır,
Eğitilmelidir,
Yetiştirilmelidir.
Bu nedenle çocuklarımız,
Bu bayrama yaraşır şekilde topluma,
Yaşamaya,
Ya da yaşatmaya hazırlanmalıdırlar.
Ülkemizde elbette bunu yapacak milyonlarca çocuğumuz var.
Sportmen,
Müzisyen,
Matematikçi,
Edebiyatçı vs.
Bunları dünya literatürüne taşıyacak neler var?
Kitap okumak,
Kitap okumak,
Ve kitap okumak.
Bilgilerle dolu kitapları okuyanlar,
Her zaman başa güreşirler.
Nasıl mı yaparlar?
Dünyayı takip edenler bilirler.
Elinden telefon,
Evinde bilgisayarın başından ayrılmayan çocuklardan bahsetmiyorum.
Ben öğrenmek isteyen,
Araştırma yapan,
Rakiplerine meydan okuyan çocuklardan bahsediyorum.
Türkiye buna hazır,
Ama destek yok.
Yazarı çok,
Okuyanı yok.
Kitap peşinde koşan çok,
Ama alabilen sınırlı.
Sınırlı kitap,
Sınırlı yazar,
Sınırlı okuyucu olunca sonuç da;
23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı da gösterişten ileri geçemez.
22.04.2022 – Ankara
