Öykü bu ya; ülkenin birinde halk hükümdara karşı ayaklanır.
Çünkü ne adalet kalmıştır ülkede ne düzen…
Hükümdar, ayaklanan halkı meydandaki büyük havuzun etrafında toplar ve bir konuşma yapar.
Der ki;
“Eğer isterseniz benden çok kolay bir şekilde kurtulabilirsiniz. Böyle isyan etmenize hiç gerek yok.
Şimdi ben bu havuzu boşalttıracağım üzerini de kapattıracağım. Sizden tek isteğim, bu havuzu süt ile doldurmanız. Herkes gece yarısından sonra bu havuza tek başına bir kova süt dökecek.
Ama havuz sütle doldurulurken; kimse kimseyi görmeyecek.
Güneş doğarken hepiniz burada olun.
Havuz süt ile dolduğunda ben tahtı bırakıp gideceğim.”
… …
Ertesi sabah halk, sevinçle havuzun başına toplanır.
Öyle ya artık bu düzenbaz hükümdardan kurtulacaklardır.
Hükümdar da gelir ve üzeri kapalı havuz açılır.
Bir de ne görsünler?
Havuz dolmuştur. Dolmuştur ama havuz sütten çok su doludur.
Çünkü, herkes aynı şeyi düşünmüştür.
- Onca sütün içinde benim döktüğüm bir kova suyu kim fark edecek?
Hükümdar konuşur:
“Gördünüz mü? Siz ne iseniz, ben de oyum işte.
Siz düzenbaz olduğunuz için, içinizden kimi seçerseniz seçin, sonuç hiçbir zaman değişmeyecek. O yüzden ben tahtımda kalıyorum; siz de layık olduğunuz sistemin içinde kalıyorsunuz!”
* * *
Demek ki neymiş?
Milletler, hak ettikleri şekilde, müstahak oldukları yönetim ve kişiler tarafından yönetilir(miş)...
Anlayana...
* * *
Şimdi bu girişten sonra, sıra diyeceklerimizi dillendirmeye geldi.
AKP İktidarı, 21 yılda ülkenin tüm fabrika ayarlarını bozdu
Ülkenin varı yoğunu sattı…
Cumhuriyet tarihimizin 100 yıllık birikimleri, 20 yılda (sözüm ona) özelleştirildi.
Kamu işletmeleri, hisseleri ve taşınmazları… nesi var, nesi yoksa satıldı. Devlete kalan ise 50 milyar dolar oldu.
Yani?
Yani 100 yıllık birikim Twitter fiyatına satılmış oldu.
29 Ekim’de Cumhuriyetimizin kuruluşunun 100. Yılını kutlayacağız.
2 Kasım’da da AKP’nin, 2002 seçimlerini kazanarak iktidarı ele geçirmesinin 21. Yılı dolacak
AKP dönemi, 100 yıllık Cumhuriyet döneminin beşte birini kapsıyor.
… …
Söz bu noktaya gelmişken AKP’nin hangi koşullarda, nasıl iktidara geldiğini anımsamakta ve anımsatmak da yarar var.
Çünkü bu dönem gerek siyasal açıdan, gerekse iktisadi ve sosyal açıdan, Türkiye’nin en tartışmalı ve en kritik dönemlerinden biri oldu.
12 Eylül ürünü AKP, yüzde 10 barajına dayalı seçim mevzuatının lütfuyla (oyların yüzde 34,2’sini almasına rağmen) parlamentoda, yüzde 66 gibi bir çoğunluğa ulaştı.
2002 seçimlerinde kullanılan 31,5 milyon geçerli oyun, 14,6 milyonu temsil edilmemiş, seçmen iradesinin yüzde 46,3’ü, parlamento dışında kalmıştı.
AKP iktidarının 21’nci yılında asla unutulmaması gereken husus, 2002 yılında yapılan seçimlerde, parlamentoda ezici bir çoğunluk sağlayan AKP’nin, milletin çoğunluğuna dayanmadan tek başına iktidar olmasıdır.
12 Eylül darbesinin ürünü yüzde 10 barajı olmasaydı AKP asla iktidar olamayacaktı.
AKP, 21 yıldır kesintisiz biçimde, Türkiye’yi yönetiyor(!).
“Demokratikleşme” iddialarıyla yola çıkan AKP’nin aslında demokratikleşme gibi bir gündemi olmadığı kısa sürede anlaşıldı.
Özellikle 2010’lu yıllarda başlayan ve halen devam eden görülmemiş ölçüde hukuksuzluk ve otoriterleşme dönemin asli karakteri oldu.
Özelleştirme ve kamunun tasfiyesi, altın çağını AKP döneminde yaşadı. Gerek kamu işletmelerinin, gerekse kamu hizmetinin özelleştirilmelerinin(!) (ki bu eylemlere ne kadar özelleştirme denirse) şampiyonu AKP hükümetleri oldu.
Özelleştirme İdaresi Başkanlığı (ÖİB) verilerine göre 1986 yılından bugüne kadar gerçekleştirilen özelleştirme uygulamalarının toplam tutarı yaklaşık 71 milyar dolar düzeyinde oldu.
Bu miktarın yaklaşık yüzde 1’i ANAP döneminde, yüzde 10’u 1992-2002 koalisyon hükümetleri döneminde ve 89’u ise AKP döneminde gerçekleşti.
AKP, özelleştirmenin gerçek şampiyonudur.
Cumhuriyet döneminin toplam ekonomik birikiminin yüzde 90’ı, AKP İktidarları tarafından, 63 milyar dolara satıldı.
* * *
Ben kendi payıma, bu önümüzdeki seçimlerde, ülke insanının, ülke ekonomisinin, ülke hukuku ve de ülke adalet sisteminin, AKP cenderesinden ve cehaletinden kurtulacağına inanıyorum.
İnanıyorum inanmasına da ne elde kaldı ne avuçta.
Perişan ettiler her şeyi ve çok şeyi.
Yani?
Yani, gelecek yeni iktidarın işi çok ama çok zor.
Bunu hususu da dillendirmeden yazımı bağlayamadım.
