Bir dost, “...Yahu sen, (yazılarında) ‘Ey Benim Güzel Halkım’ kelamını, ne çok kullanıyorsun!...  Lan bu halkın, nesi güzel!?...” dedi, damdan düşer gibi...

Şaşırdım...

Devam etti... “Görgüsüzlük bizde... Seviyesizlik bizde... Magandalık, hanzoluk bizde... Açgözlülük, fırsatçılık, fesatlık, hainlik bizde... Sevgisizlik, saygısızlık, nankörlük bizde...  Zevksizlik, ruhsuzluk bizde...  Tembellik, yalakalık bizde...  (...)

Bizim neyimiz güzel!?...”

??!!....

“...Hem sonra, sen değil misin, ‘bizim toplu yaşam kültürümüz yok’ diyen?!...

Sen değil misin, ‘bizim   apartman kültürümüz, çevre kültürümüz, deniz kültürümüz, eğlenme kültürümüz yok’ diyen?!...”

(...)

Düşündüm... Doğru söylüyor...

Bir an, “...Ulan ben böyle yalakalığı, kolay kolay yapmam ama... bir duygusal anıma denk gelmiş olabilir mi?” diye aklımdan geçirdim. Böyle bir olasılığı düşünmem bile, vücudumun kimyasını bozmaya yetti, rahatsız etti beni...

Derhal savunmaya geçtim...

Kendimden emin(!) bir şekilde, yavaş yavaş ve de tane tane; “Ben yazılarımda; hiçbir zaman, ‘Ey Benim Güzel Halkım’ gibi, kelamlar edip, halk dalkavukluğu yapmam...” dedim...

Güldü ... Bulunduğumuz odadan dışarı çıkıp, elinde bir kitapla geri döndü...

Baktım... elindeki kitap, benim Buza Yazılan Yazılar adlı kitabım... Hain Dost!... Üşenmemiş; benim, içinde “Ey Güzel Halkım” kelamını ettiğim yazılarımın bulunduğu sayfaları, işaretleyip katlamış...  Sayfaları saydı, tam 4 sayfa...

Belli etmemeye çalıştım ama, fena bozuldum...

Savunacağım, savunamıyorum...

Kıvıracağım, kıvıramıyorum...

Yanıt vermeyip, suskun kalacağım, kendime yediremiyorum...

Konuyu değiştireceğim, aklıma başka birşey gelmiyor...

Ah ulan... yer yarılsaydı da yerin dibine girseydim keşke... Böyle ikilem olur mu? İnsan kendi kendini, böyle çelişkiye düşürür mü?

Ikınıp sıkınıp, dedim ki; “...Yahu yiğit!... O bir hitap şekli... Ben inandığım için değil; yazının akışı, zaman zaman nutuk havasına büründüğü için, kabaran hamaset duygularımı, dizginleyemediğimden dolayı etmişim o tür kelamları... (herhalde...)” deyip, sıyrılmaya çalıştım işin içinden...

Umutsuzca, “Aaa cambaza bak!”  taktiği uygulayıp, kurtulmak istiyorum, başıma geleceklerden ama, dost deyip bağrıma bastığım muhteremin, beni bırakmaya hiç niyeti yok ki .

Sorguladığı suçlu zanlısını, tongaya bastırıp, “suçu kabul ettirmenin” dayanılmaz keyfini süren savcı gibi, yüzünde alaycı bir tebessüm, gözleri pür dikkat üzerimde; ruh halimi, sezinlemeye çalışıyor...

Hin oğlu hince bakışlardan, kinayeli sözlerinden; sıkılmaya, bunalmaya başladım...

Terliyorum...

Yaşamım boyunca, hep pohpohlanmışım... Eleştirilmeye, sorgulanmaya hiç alışmamışım ki...

Kendimi Devlet Güvenlik Mahkemesi’nde; vatana ihanet suçuyla yargılanan, suçlular gibi hissetmeye başladım...

Elini sigara paketine uzatıp, bana uzattı.

“İçmediğimi bilmiyor musun?!...” diye serteldim...

 Umursamaz tavırla, kendisi bir sigara yakıp, devam etti...

* “Bu halk değil mi; kendi aç karnını bile doyuramazken, kediler köpekler gibi gunnayan?...

* Bu halk değil mi; ayranları yokken içmeye, aile bireylerinin hepsinin elinde, belinde birer cep telefonuyla, sıçmaya giden?...            

* Bu halk değil mi; Dünyanın en yeşil coğrafyası olan Anadolu’yu, bozkıra çeviren?...

* Bu halk değil mi; fay hatlarının, dere yataklarının üzerine (tüm uyarılara karşın) ev yapıp, sonra da bunun ceremesini, tüm Ülke halkına çektiren?...

* Bu halk değil mi; kendi arazisinin içinden geçilmesine bile izin vermezken; başkalarının (devletin veya şahısların) arazisine ev yapıp, sonra da utanmadan sıkılmadan buraların tapusunu isteyen?... Altyapısız, imarsız bu yerlere hizmet bekleyen, verilmediği zaman dünyayı ayağa kaldıran?... Kaçak elektrik, kaçak su kullanan...

* Bu halk değil mi; kendisi boktan başka bir şey üretmediği halde, üretenlerden, çok daha fazla cazgırlık yapan?...

* Bu halk değil mi; her türlü yeniliğe, uygarlaşmaya karşı çıkıp, şarklı kalmak için direnen?...

… …

Sen Bankacısın... (olmaz olaydım) Bu halk değil mi; ‘üç kuruş fazla faiz alacağım’ diye; vıttırı vızık Bankaların off-shore hesaplarına paralarını yatırıp, banka(!) batınca, salya sümük zırlayan?

* Bu halk değil mi; banka hortumlayanlara ana avrat küfür edip, kendisi, banka borçlarının üzerine yatan?... Sen sanıyor musun ki; bu olaylar karşısında, dürüstlük havarisi kesilen senin güzel halkın; kendisi o fırsatı bulsa, hortumunu kullanmaz?...

* Bu halk değil mi; her türlü soygun düzenine kendisi çanak tuttuğu, bu düzenin, (bizzat kendisi) bir parçası olduğu halde, ev sahibini bastıran yavuz hırsız misali, feryat figan ağlayan?.. Utanmadan, sıkılmadan isyan eden?...

* Bu halk değil mi; ürettiğinden, fazla tüketen?... Bu halk değil mi; bildiği bilmediği her konuda, yalan yanlış ahkam kesen?... Sonra da o yalanlara; en başta kendi inanıp, o yalanların, o hayallerin, o hurafelerin peşinde koşan?

* Bu halk değil mi; kendisini yönetecek kişileri seçmekten bile aciz olan?... Bu halk değil mi; her seçim sonrası parlamento aritmetiğini içinden çıkılmaz hale getirip, bu Ülkeyi, ucube hükümetler tarafından yönetilmeye mahkûm eden?... Şimdi seçim olsa; senin güzel halkın, bundan daha değişik bir parlamento aritmetiği mi, çıkaracak?...

* Bu halk değil mi; takım tutar gibi parti tuttuğu için, bu Ülkenin halâ dinazorlar tarafından yönetilmesine, neden olan?...

* Bu halk değil mi; işine geldiği zaman siyasileri baş tacı edip, işine gelmediği zaman yerin dibine sokan?... Onlara ana avrat küfür edip, ilk seçimde, tekrar onları baş tacı eden?...

* Bu halk değil mi, Ülkeyi bu hale getiren?!...

* Bu halk değil mi; Siyasal İslam’ı, Ülkenin başına bela eden?... Hatta bu defa daha güçlü, daha etkin bir şekilde bela etmek için, ağızından salyalar akarak yeniden hazırlanan?...

* Bu halk değil mi; kendilerini...

… …

“Yeteeeerr!...” diye bağırdım….

“Yeter!... Allahını, dinini, imanını seversen yeter!... Suçumu itiraf ediyorum...

Evet ben HEM KEL HEM DE FODUL OLAN BU HALKA; ‘Ey Benim Güzel Halkım!’ dedim... Daha doğrusu, (halt etmiş) demişim...   Git, kime haber vereceksen, ver... Gelip hemen beni, tutuklasınlar... Yargılamaya da gerek yok (nasıl olsa sen yargıladın), hemen de assınlar!” deyip, dar attım kendimi sokağa...

… …

Ulan ne berbat bir gündü, be!...  Böyle bir sıcakta da bu tür ahret soruları hiç çekilmiyor...

??!!...

Lan yoksa, rüya mıydı bu?...

Evet, evet...  rüya olmalı bu... Kâbus görmüş olmalıyım...  Kesinlikle, kesinlikle kâbustu bu!!!...