EĞİTİM-İŞ SENDİKASI adına Başbakan Süleyman Demirel’e yazılan mektubu Çorum’da sendikalı sendikasız dört yüze yakın öğretmen imzalamıştı.
Mektubun özü: Sendikal özgürlüklerin önündeki yönetsel engellerin kaldırılması, mesleksel saygınlığın korunması, saygın yaşama düzeyi için gerekli ücretin toplu sözleşme yoluyla belirlenmesi, istemlerimizin hükümete iletilmesi yönündeydi.
Doğaldır ki, yurt genelindeki imzaların sayısı on binleri aşmıştı. Bu istem, üst düzey yöneticilerimizce göz ardı edilemezdi.
Sonunda Ankara’dan bununla ilgili beklenen telefon çağrısı, 18 Haziran 1992 günü akşamı Çorum Eğitim-İş Şubesi’ne ulaştı. Eğitim-İş Sendikası Genel Merkezi’nce görüşme isteğimiz Başbakan Süleyman Demirel’e iletilmişti. Yurdun her köşesindeki Eğitim-İş üyeleri topluca yapılacak bu görüşmeye katılmak üzere, 20 Haziran 1992 günü sabahı Ankara’ya çağrılıyordu.
Telefon zinciriyle ulaşabildiğimiz üyelerimizle 19 Haziran 1992 günü akşamı saat 18.00’da Çorum Eğitim-İş Şubesinde toplanıp bir durum değerlendirmesi yaptık. Şube başkanımız Bilal Nartok, Genel Merkez’le bir kez daha görüşerek kafalarda bu konuda soru işareti bırakmayacak biçimde bizleri aydınlattı.
Katılacakları, neyle ve nasıl gideceğimizi saptadık.
Zaman dar olduğu için birçok arkadaşımıza ulaşamamış, durumdan haberdar edememiştik. Kimi arkadaşlarımızın da önceden planlanmış işleri olduğundan bizlere katılamayacaklarını belirtmişlerdi. 25 kişi gidecektik Ankara’ya. Gidiş için de 5 taksi ayarlandı.
20 Haziran sabahı saat 07.00’da Çorum’dan Ankara’ya doğru hareket ettik. Hava açık ve güzeldi. Coşkulu bir sevinci ve heyecanı da insan sevgisiyle birlikte yüreklerimizde götürüyorduk.
Serüven aramaya değil, hak aramaya gidiyorduk.
En üsttekilere, tepedekilere verdikleri sözleri anımsatıp, grevli, toplu sözleşmeli sendikal hakkımızın verilmesini istemeye gidiyorduk. Eğitim-İş çığ gibi büyüyordu. Son iki yıldır bunun mücadelesini veriyorduk.
Saat 9.30’u geçe Ankara’ya ulaştık. Başkentin o baş döndürücü trafik seline biz de katıldık. Başkent, insanları ve taşıtlarıyla soluk alıp veriyordu sanki.
Arabaları Kızılay’da kapalı bir otoparka bırakıp Konur Sokak’taki EĞİTİM-İŞ SENDİKASI GENEL MERKEZİ’ne ulaştığımızda saat 10.00’a geliyordu. Biraz geç kaldığımızı anladık. Çeşitli illerden gelen arkadaşlarımızla Çalışma Bakanı Mehmet Moğultay’la görüşmek üzere gruplar halinde az önce gittiklerini öğrendik. Biz de onlara peşlerinden yetişmek için hareket ettik. En arkadaki gruba Çalışma Bakanlığına varmadan yetiştik. Coşkulu bir kalabalık oluşturmuşlardı. Alkışlarla yürüyorlardı. Bizler de hem alkışlarına, hem de kendilerine katıldık.
1 Mart 1992 Eğitim-İş Çorum Şubesinin açılış günü anısı.
Sağdan Sola. Eğitim-İş Genel BaşkanıDr. Niyazi Altunya, (?) Çorum Eğitim-İş Şube Başkanı (rahmetli) Bilal Nartok ve bazı konuklar. Çömelmiş olan solda sağa. Muzaffer Gündoğar Güner Kelek, Arslan Kaya, Hamza Eke, A.İhsan Barut.
(SÜRECEK)
