Evet, Arap Dünyası’nda neden bir Mustafa Kemal, neden bir Nelson Mandela, neden bir Simon Bolivar çıkmadı ve de çıkmıyor?
Evet, Gazze işgal edilirken, Gazze’de soykırım yapılırken ve de Gazze 5 aydır aralıksız bombalanırken, İsrail’e “dur” diyecek bir lider neden çıkmıyor?
Ve de 14 milyon km2’lik alanda, toplam 350 milyon nüfusu olan 22 devletli Arap dünyasında, Arap halkının milli duygularını harekete geçirecek bir lider neden çıkmıyor?
***
Ama Latin Amerika’dan, Güney Afrika’dan sesler yükseliyor.
İşte Brezilya Devlet Başkanı Lula:
İsrail’in Gazze’deki saldırılarını Hitler’in yaptıklarına benzeterek ve de bütün dünyaya seslenerek, “Gazze’de askerler arasında bir savaş yoktur, bu bir savaş değil soykırımdır” dedi. Üstelik bu konuşmayı, 17-18 Şubat 2024’te Etiyopya’nın Başkenti Addis Ababa’da toplanan 37’nci Afrika Birliği Zirve’sinde yaptı.
Brezilya, bir Güney Amerika ülkesidir. Ve Brezilya başta olmak üzere, yine Güney Amerika ülkesi olan Bolivya, Şili, Kolombiya, Honduras, Küba ve Venezuela Gazze’deki soykırım nedeniyle, İsrail’e karşı net bir tavır koymuşlar ve de büyükelçilerini geri çekmişler, diplomatik ilişkileri askıya almışlardır.
İşte bir Afrika ülkesi olan Güney Afrika:
Uluslararası Adalet Divanı’nda İsrail aleyhine soykırım davası açmıştır. Ve de mahkeme açılan davayı kabul etmiş, İsrail’in soykırımdan yargılanmasına karar vermiştir.
Ama Arap ülkeleri yalnız kınamakla yetinmiştir.
***
Peki, Güney Amerika’da ve Güney Afrika’da oluşan bu duruşun kaynağı nedir?
Elbette ki bu kaynak ve de bu duruş, Güney Amerika ya da diğer adıyla Latin Amerika’da, Simon Bolivar’ın önderliğinde sömürgeciliğe karşı verilen büyük bir kavganın yarattığı özgürlükçü, devrimci bir kültürün günümüzdeki ifadesidir.
Güney Afrika’nın bu duruşu ise ırkçılığa karşı verdiği mücadele nedeniyle 27 yılını cezaevinde geçiren Nelson Mandela’nın mücadelesinde, İnsan haklarına dayalı Afrika’da yükselen devrimci bir rüzgarın günümüzdeki ifadesidir.
Peki, kimdir bu Simon Bolivar, kimdir bu Nelson Mandela?
***
Simon Bolivar (1783-1830)…
Güney Amerikalı bir devrimci önderdir. Venezüela’lı aristokrat bir ailenin çocuğudur. Ancak çocuk yaşta ailesini kaybetmiştir.
O dönemde Venezuela toprakları ve genelde tüm Güney Amerika toprakları sömürgedir. Ve de çok büyük bölümü İspanyol sömürgesidir.
İşte Bolivar Güney Amerika’da, bu sömürgeciliğe karşı mücadelenin ateşini yakmış, özgürlük ve bağımsızlık bayrağını kaldırmıştır.
İspanyol sömürgeciliğine karşı verilen savaşın önderliğini yapmış, 1821 yılında Venezuela, Ekvador, Kolombiya, Panama ve Peru'nun bulunduğu, o zamanlar “Büyük Kolombiya” olarak adlandırılan bölgeyi İspanyollardan kurtarmış ve ilk başkanı olmuştur.
***
Nelson Mandela (1918-2013)…
Güney Afrikalı bir devrimcidir. Ve de Güney Afrika Cumhuriyeti’nin ilk siyah devlet başkanıdır.
Güney Afrika'da ırkçılığa dayalı rejimi (apartheid) yıkarak, yerine tüm ırkların eşit olarak temsil edildiği bir demokrasiyi getirmek için verilen mücadelenin öncüsüdür, lideridir.
27 yıl cezaevinde yattıktan sonra Güney Afrika'nın seçimle iktidara gelen ilk siyah başkanı olmuş, yaşamının sonuna kadar da barışık bir dünya için kavgasına devam etmiştir.
Ve Mandela’ya, 1993 yılında Nobel Barış Ödülü verilmiştir.
Ama 12 Eylül darbecilerinin verdiği “Atatürk Barış Ödülü”nü kabul etmemiştir.
***
Ve Atatürk…
Anlatmaya gerek var mı, bilemiyorum.
Çünkü O:
-Emperyal işgale karşı verdiği savaşla bütün ezilen dünya halklarının emperyalizme karşı uyanışını tetikleyen…
-Dokusu evrensel değerlerle doldurulmuş, modern bir cumhuriyet inşa eden...
Ve “Bugün günün ağardığını nasıl görüyorsam, uzaktan bütün Doğu milletlerinin de uyanışlarını öyle görüyorum” diyen...
Ve de “Sömürgecilik ve emperyalizm yeryüzünden yok olacak ve yerine milletler arasında hiçbir renk, din, ırk farkı gözetmeyen yeni bir uyum ve işbirliği çağı hâkim olacaktır” sözleriyle, geleceğin dünyasının siyasal ve toplumsal haritasını çizen bir kimliktir.
Evet, şimdi bir kez daha soralım:
Arap dünyasında neden bir Mustafa Kemal, neden bir Nelson Mandela, neden bir Simon Bolivar çıkmadı ve de çıkmıyor?
