BİRLİKTEN GÜÇ DOĞARMIŞ

Çok yıllar öncesinden

bir öykü anlatayım;

Bunu size sunmanın

mutluluğudur payım.

Bir gün küçük bir kentten

kırk kişilik bir kervan;

Alışveriş yapmaya

olmuşlar yola revan.

Tacirlerin kesesi

doluymuş altınlarla;

Hepsi de binbir çeşit

mal alacak bunlarla.

Büyük kente ulaşmak

birkaç gün sürüyormuş;

Kimi deve sırtında,

kimisi yürüyormuş.

Onların gidişini

eşkıyalar duymuşlar;

Daracık bir vadide

tacirleri soymuşlar.

Onları soyanlarsa

üç kişilik bir çete;

Gerek yokmuş sayıca

daha fazla kuvvete.

Soyulan tacirlerse,

perişan geri döner;

Birisi bu soygunla

ilgili bakın ne der:

Onlar birlik içinde

üç kişilik bir ordu;

Dağılmış kırk kişilik

bizlere karşı durdu.

Korkaklık olmaz ama

yiğidinde merdinde;

Bizler korkup dağıldık,

herkes kendi derdinde.

Tek tek soydular bizi,

bıraktılar don gömlek;

Altınlarımız ile

doldurdular bir çömlek.

Zafer çığlıklarıyla

eşkıya çekip gitti;

Bizimkiler umarsız

ağlayıp feryat etti.

Geç anladık yazık ki,

birlikten güç doğarmış;

Tek kalanın başına

bin bir bela yığarmış.

-BİTTİ-