BİRLİKTEN GÜÇ DOĞARMIŞ
Çok yıllar öncesinden
bir öykü anlatayım;
Bunu size sunmanın
mutluluğudur payım.
Bir gün küçük bir kentten
kırk kişilik bir kervan;
Alışveriş yapmaya
olmuşlar yola revan.
Tacirlerin kesesi
doluymuş altınlarla;
Hepsi de binbir çeşit
mal alacak bunlarla.
Büyük kente ulaşmak
birkaç gün sürüyormuş;
Kimi deve sırtında,
kimisi yürüyormuş.
Onların gidişini
eşkıyalar duymuşlar;
Daracık bir vadide
tacirleri soymuşlar.
Onları soyanlarsa
üç kişilik bir çete;
Gerek yokmuş sayıca
daha fazla kuvvete.
Soyulan tacirlerse,
perişan geri döner;
Birisi bu soygunla
ilgili bakın ne der:
Onlar birlik içinde
üç kişilik bir ordu;
Dağılmış kırk kişilik
bizlere karşı durdu.
Korkaklık olmaz ama
yiğidinde merdinde;
Bizler korkup dağıldık,
herkes kendi derdinde.
Tek tek soydular bizi,
bıraktılar don gömlek;
Altınlarımız ile
doldurdular bir çömlek.
Zafer çığlıklarıyla
eşkıya çekip gitti;
Bizimkiler umarsız
ağlayıp feryat etti.
Geç anladık yazık ki,
birlikten güç doğarmış;
Tek kalanın başına
bin bir bela yığarmış.
-BİTTİ-