İlla ki bir ‘dayı’ya mı ihtiyaç vardır?

Güçlüden yana olmak ve zayıftan kaçmak,

Kültürümüzün belirgin tercihi oldu artık.

İnsanlarımız,

Güçlüye,

Zengine,

Bürokrata,

Siyasetçiye,

Ya da bir dayıya neden ihtiyaç duyarlar ki…

Taparcasına tabi oldukları insanda,

İlke yok, düşünce yok, tutarlılık yok, ama işte!

Sattırmam diyor, alkışlıyorlar.

Sonra sattım diyor, yine alkışlıyorlar.

Vermem diyor alkışlıyorlar,

Verdim gitti diyor alkışlıyorlar.

İnsanlar önce çaresiz, zayıf, aciz bırakıldı sonra güce tapmaya mecbur edildi.

Yasalar, kanunlar hatta baskı ve korku ile halk güçsüzleştirildi.

Vicdanınıza sorun bakalım,

Kimin yanındasınız?

Doğru cevabı bulun.

Ezici güç git gide insanı yok eder.

Her yerde herkes sorgulamadan onu alkışlasın isterler.

Hatta “padişahım çok yaşa” övgüleri ile beslenirler…

Demokrasinin yıkılmaya çalışıldığı ülkemizde, işte böylesi bir otorite gücü ve ona tapanlar var.

Hatta ülkemizin ve halkın başına ne çoraplar örüldüğünü göremeyecek kadar kör,

Duymayı reddedecek kadar sağır,

Kendini savunamayacak kadar dilsiz olmayın.

Her gününüz güzel olsun.