*** Bölgenin ilk sanayileşme hamlesini başlatmış kenti Çorum için, “orta gelir tuzağı” uyarısını sık sık yapmış, “duraksadığımız anda düşmeye başlarız” diyerek sanayileşme temposunun her ne pahasına olursa olsun sürdürülmesi gerektiğini yıllar yılı savunagelmiştik. Ne yazık ki, il nüfusu zaten gerileyen Çorum’da, nitelikli işgücü çekememenin sonucu olarak kent nüfusu da gerileme sürecine girdi.
*** Son yıllarda, “Çorum emekli kentine dönüşmek üzere” diye de kaygımızı ifade ediyorduk. Üstelik Çorum’daki emekli varlığının, sosyal hayata, kültür hayatına katılacak, ticari hayata can verecek nitelikte olmadığını ifade etmeye çalışırken de, “şadırvan emeklisi” tabirini kullanıyorduk. Yani, çay parasından kaçındığı için çay bahçesine bile oturamayan bizim -saygı duyduğumuz, ama- gariban emeklimiz…
*** EYT’li diye nitelediğimiz yeni emeklilerle birlikte, varolan dengeler de tamamen bozuldu ve Çorum, “emekli sayısı çalışan sayısını geçen 6 ilden biri” olarak kayıtlara geçti. Emekli sayısının çalışan sayısını geçtiği 6 il, Balıkesir, Çorum, Giresun, Sinop, Zonguldak ve Bartın olarak duyuruldu.
*** Kuşkusuz, bu olumsuz gelişmeye parmak basarken, “EYT’liler niye emekli edildi?” demeye getiriyor değiliz. Bizim sorgulamaya çalıştığımız, Çorum’un büyük emek ve özverilerle başlattığı sanayileşme hamlesinin neden sonuca ulaştırılamadığı, istihdam olanaklarının neden genişletilemediği ve dışarıdan neden nitelikli göç alınamadığı…
*** Bu sorgulamanın sonucunda, Çorum’un ulaşım altyapısı başta olmak üzere, sanayileşme zeminini geliştirecek devlet yatırımlarından hak ettiği payı alamaması, Anadolu bozkırında bir sanayi vahası yaratmış olmasının, hiçbir şekilde ödüllendirilmemesi, tersine, Çorumlu girişimcinin sürekli engellerle boğuşmak zorunda bırakılması gerçekleri karşımıza çıkıyor.
*** İnanılmaz bir şekilde “üvey evlat” muamelesine maruz bırakılan Çorum, bölgesel kalkınmanın lokomotifi olabilecek moral üstünlüğe, girişimci ruha ve sanayi iklimine sahip iken, maalesef “emekli kenti”ne dönüşmek gibi bir talihsizlikle yüz yüze gelmişse… Demek ki, Çorumlu’nun kendi dinamikleriyle bir “yeniden silkiniş”e geçmesinin, “eline vurulup ekmeği alınan” sünepe konumundan hızla sıyrılmasının zamanı geldi de geçiyor bile.
