CHP’den aday gösterilmeyen DSP’ye gidiyor.
Bir daha hatırlatmakta yarar olur mu?
1994 yerel seçimlerine sosyal demokratlar, SHP, CHP, DSP diye üç parti halinde girmişlerdi de, İstanbul’u Tayyip Erdoğan’a, Ankara’yı Melih Gökçek’e altın tepside kendi elleriyle sunmuşlardı.
“Ben varsam parti var, ben yoksam parti de yok” anlayışının açık bir göstergesi…
Ne denilebilir ki?
Allah akıl-fikir versin!
*
Hoş, CHP Genel Merkezi’nin kararları da çok tartışılır.
Mevcut partili belediye başkanını yeniden aday göstermemenin çok haklı gerekçeleri olmalı.
Çoğunluğun üzerinde birleşebileceği haklı gerekçeler…
Bazı illerin ve metropol ilçelerin “simge” haline gelmiş belediye başkanlarını neden refüze ediyorsunuz ki?...
CHP yönetimi, 30 Mart öncesi “kazanmaya odaklı” -bizce- doğru bir seçim stratejisi izlemeye başladı.
Merkez sağ ve milliyetçi kesimlerle buluşmanın zeminini oluşturdu.
Ama bir yandan da, aday belirleme sürecini kitabın kavlince “doğru” yönetemedi.
Örneğin, CHP’nin kazanmasına kesin gözüyle bakılan metropol ilçelerde, onlarca insana “adaylık” umudu şırınga ederek, o oranda da hayal kırıklıklarının yığınsal hale gelmesine yol açtı.
Belki de, karar merciinde olan her parti yöneticisi, bir kişiye “gaz” verdi. Böylece onlarca “umutlu” isim ve onların binlerce seveni için “kırılma” kaçınılmaz oldu.
Şimdi, yaşanan hayal kırıklıkları, olası bir seçim başarısının önünü keserse, şaşırmamak gerekir.
Yazık ki, kaybedilen sadece bir yerel seçim olmayacak; demokrasi kaybedilecek, cumhuriyet değerleri kaybedilecek, çağdaş Türkiye kaybedilecek…
Radikal İslamcı diktatörlüğün ayak seslerini Avrupa’dan, Amerika’dan duyuyorlar da, bir kısım sosyal demokratlar tehlikenin farkında olsalar bile egolarını bir türlü yenemiyorlar.
Yakınmaya da hiç hakları olmayacak, ama kaybedilen değerlerin geri kazanılması, kimbilir kaç kuşağın acılar çekmesi pahasına mümkün olabilecek…
Kaç kuşağa yazık ettiğinizin farkında mısınız?
*
Kamuoyu yoklamalarına inanan kalmadı çok şükür.
Çünkü, vatandaş gerçek eğilimini söylemeye korkuyor.
O yüzden, iktidar partisi bunca rezalete rağmen oy kaybetmemiş görünüyor.
Gerçekçi analistler ise, iktidar partisinin yüzde 40’ların altına indiği tespitini yapıyorlar.
Ama bir tespit daha yapıyorlar:
CHP yüzde 30’u bir türlü geçemiyor.
Neden acaba?
Bu dönemde de atak yapamayacaksa CHP, ne zaman iktidar alternatifi olabilecek?
Oturup düşünmek gerekmez mi?
- ANLAMAYANA DAVUL-ZURNA AZ -
