Yukarıdaki resimleri incelediğiniz mi?
Baktınız mı demiyorum; incelediniz mi?
Yani resimlere yoğunlaşarak, incelediniz mi?
O resimlerden ilki, bir öğrenci gezisi sonrası, otobüsün hali.
İkincisi, yetişkinlerin yaptığı piknikler sonrası ormanın hali.
Ve diğer resim. Deniz manzarası eşliğinde, çekirdek çitleyen gerzeklerin geride bıraktıkları rezilliğin hali.
Arşivimde bu tür görüntülerden o kadar çok var ki; gözüme her takıldığında içim yanar, o günüm zehir olur...
Çünkü insandan sayılan bu yaratıklarla aynı coğrafyayı, aynı ülkeyi, aynı ortamı paylaşmak zoruma gidiyor...
Yahu siz nasıl insanlarsınız?
Kim yetiştirdi ya da kimler yetiştiriyor sizi; kimler salıveriyor ortalığa…
Hangi annenin, hangi babanın, hangi öğretmen(ler)in eserlerisiniz siz?
İnsanlıktan hiç mi nasibinizi almadınız?
Sağa dönüyorum siz, sola dönüyorum siz…
Önüme bakıyorum siz, arkama bakıyorum siz.
Öyle çoksunuz ki…
Hemen her yerde, her ortamdasınız.
Ormanda, ormanı kirletiyorsunuz.
Denizde, denizi kirletiyorsunuz
Trafikte, trafiği kirletiyorsunuz.
Sporda, sporu kirletiyorsunuz.
Siyasette, siyaseti kirletiyorsunuz.
Görevli olduğunuz kurumlarda, kurumlarınızı kirletiyorsunuz.
Bulunduğunuz apartmanlarda, apartmanınızı kirletiyorsunuz. Kapılarınızın önüne yığıyorsunuz ayakkabıları görüntü kirliliği yaratıyorsunuz.
… …
Nereye baksam, nereye gitsem, geride bıraktığınız o iğrenç izleri, o iğrenç pislikleri görüyorum.
Ama…
Ama kızmıyorum, kızamıyorum size…
Sizi yetiştiren bu düzene kızıyorum.
Sizi yetiştiren annelerinize, babalarınıza, öğretmenlerinize kızıyorum.
!!...
Aslına bakarsanız, onlara da kızamıyorum.
Bu bir eğitim sorunu.
Biz eğitimsiz bir toplumun, eğitimsiz insanlarıyız.
Öğretime ağırlık vermekten, çocuklarımızı eğitmeye fırsat bulamıyoruz.
Eğitim, aile içinde başlar, okullarda devam eder.
Ama biz, ailede de okulda da eğitim görevimizi yerine getirmiyoruz ki.
(SÜRECEK)
