Yoktu senin eşin, ne de benzerin

Nasıl doldurulur bilmem ki yerin?

Halkına mal oldu bütün eserin

Halkının sevgisin, gör Uğur Mumcu

               ***

İsterler ki kimse bir şey sezmesin

Aydın düşünmesin, kalem yazmasın

Halkı uyandırıp işi bozmasın

Yaşatmak isterler kör Uğur Mumcu

               ***

Boştan yere yobazlara çatmadın

Elli yıldır yanlış adım atmadın

Onurunu, kalemini satmadın

Yar idin halkına, yar Uğur Mumcu

               ***

Şimdi moda her boyaya boyanmak

Solcu yatıp sabah sağcı uyanmak

Ne zor imiş yokluğuna dayanmak

Yanıyor yüreğim kor Uğur Mumcu

               ***

Yılanın başını seze gelmiştin

Gerçeği korkmadan yazagelmiştin

Ne yılmıştın ne de dize gelmiştin

Bir idin dünyada, bir Uğur Mumcu

               ***

Çıkarını savunurken halkının

Korkusuydun nice hırsız tilkinin

Duruşunla yüz akıydın ülkenin

Gönüllere ettin yer Uğur Mumcu

               ***

Kuvayi Millici, kalpaklı idin

Milletin vicdanı, hem aklı idin

Susturdular, çünkü sen haklı idin

Gerçek aydın olmak zor Uğur Mumcu

               ***

Bilgisiz düşünce olamaz derdin

Hakkı arkaladın, haksızı yerdin

Bu kutsal davada canını verdin

Bu davaya aday, her Uğur Mumcu

               ***

Ardından verilen namus sözleri

Gelmiyor yerine üzer bizleri

Ortalığa saçtın nice gizleri

Kalemin gençliğe ver Uğur Mumcu

               ***

Aydınlı içimi döker söylerim

Acıdan bağrımı söker söylerim

Katillerin belli çıkar söylerim

Susmaktır aydına ar Uğur Mumcu