Yoktu senin eşin, ne de benzerin
Nasıl doldurulur bilmem ki yerin?
Halkına mal oldu bütün eserin
Halkının sevgisin, gör Uğur Mumcu
***
İsterler ki kimse bir şey sezmesin
Aydın düşünmesin, kalem yazmasın
Halkı uyandırıp işi bozmasın
Yaşatmak isterler kör Uğur Mumcu
***
Boştan yere yobazlara çatmadın
Elli yıldır yanlış adım atmadın
Onurunu, kalemini satmadın
Yar idin halkına, yar Uğur Mumcu
***
Şimdi moda her boyaya boyanmak
Solcu yatıp sabah sağcı uyanmak
Ne zor imiş yokluğuna dayanmak
Yanıyor yüreğim kor Uğur Mumcu
***
Yılanın başını seze gelmiştin
Gerçeği korkmadan yazagelmiştin
Ne yılmıştın ne de dize gelmiştin
Bir idin dünyada, bir Uğur Mumcu
***
Çıkarını savunurken halkının
Korkusuydun nice hırsız tilkinin
Duruşunla yüz akıydın ülkenin
Gönüllere ettin yer Uğur Mumcu
***
Kuvayi Millici, kalpaklı idin
Milletin vicdanı, hem aklı idin
Susturdular, çünkü sen haklı idin
Gerçek aydın olmak zor Uğur Mumcu
***
Bilgisiz düşünce olamaz derdin
Hakkı arkaladın, haksızı yerdin
Bu kutsal davada canını verdin
Bu davaya aday, her Uğur Mumcu
***
Ardından verilen namus sözleri
Gelmiyor yerine üzer bizleri
Ortalığa saçtın nice gizleri
Kalemin gençliğe ver Uğur Mumcu
***
Aydınlı içimi döker söylerim
Acıdan bağrımı söker söylerim
Katillerin belli çıkar söylerim
Susmaktır aydına ar Uğur Mumcu