RUH GİTMİŞ!

Golsüz biten Kırıkhanspor maçı için özet geçecek olursak, Belediyespor açısından iç acıcı bir karşılaşma olmadı. Süresiz kadro dışı cezası maçtan 3 gün önce affedilen futbolcunun ilk onbirde yer bulması, üçüncü dünya ülkelerinde bile benzerine az rastlanılabilecek bir durum.
Belediyespor, ikinci yarının başında çift forvete dönmesine rağmen, bir türlü rakibe baskı kuramadı. Yani, rakibi boğamadı. Maçın hiçbir bölümünde “gol geliyor” diyemedik. Kırıkhanspor, Belediyespor’u ceza sahasına bile sokmadı. Kanatlar da çalışmayınca, bir tek uzaktan şutlar gol umudu oldu. Ama bazuka gibi vuracak oyuncu da yoktu. Birkaç cılız şut denemesinde kaleci Göktuğ, armut toplar gibi topladı topları.
Netice itibariyle, beraberlik kokan maç 0-0 bitti. Rakibin direkten dönen topuna karşılık, Belediyespor’un son anlarda bir penaltı beklentisi vardı. Penaltı mı, değil mi? Net bir şey söyleyemem. Çünkü uzağımızdaki pozisyona hakem yakındı. Kaldı ki, hiçbir şey yapamadığınız maçta bir penaltının arkasına sığınmak, hedef şaşırtmaktan başka bir şey değildir.
Zonguldakspor maçından sonra Kırıkhanspor maçında da tribünler müthişti. Taraftar yine görevini yaptı. Zaten Başkan Zeki Gül de, moral yemeğinde yaptığı konuşmada, taraftar ve basının yeterince destek olduğunu söyledi. O zaman görevini yapmayan kim kalıyor geriye, onu da herkes biliyor zaten. Yavuz Hoca geçmişi ile avunuyor, futbolcular ise kalitelerine ihanet ediyorlar.
Maçın hakemi Cihat Çelikdağ, gerçekten sinir bozucu bir yönetim sergiledi. Sık ve yanlış düdüklerle oyunu çok durdurdu. Verdiği ve vermediği kararlarla gerçek anlamda sinirleri gerdi.
Şu bir gerçek ki, Belediyespor’da işler yolunda gitmiyor. Böyle olunca, en çok muhatap olduğumuz soru, “sorun ne?” oluyor. Sorun şu: Bu takımın özgüveni bitmiş! Futbolcularda müthiş bir özgüven kaybı var. Ruh kalmamış.
Her şeye rağmen, Belediyespor hala ilk 5’in içerisinde yer alıyorsa, bu, şanslı olduğunu gösterir. Ufak bir silkinmeyle bu kadro ilk 5’e girer. Ama bu ruhsuz haliyle değil.