Geçen yıl olduğu gibi bu yıl da Anneler Günü’nü pandemi gölgesi altında kutluyoruz.
Belirli yaştaki insanlarımız ve bazı meslek gruplarında çalışanlarımız aşılandılar, ama salgını ülke çapında da, Çorum’da da henüz kontrol altına alabilmiş değiliz. Dolayısıyla sokağa çıkma kısıtlaması devam ediyor. Hayat normal akışına dönüşemiyor bir türlü…
Onun için, çoğu insanımız annesine sarılamayacak yarın. Duygularını uzaktan ifade edebilecek ancak.
Bir sonraki Anneler Günü’nde özgür olmayı dileyerek…
*
Anne, sınırsız sevginin, sınırsız sabır ve özverinin adıdır.
Kocaman bir yürektir, daima şefkatle kucaklayan…
Işıl ışıl bir gözdür, en sıkıntılı anda bile, sımsıcak gülebilen…
En olmadık hataları bir çırpıda affediveren engin bir hoşgörüdür…
*
Annelerimiz, çok değerli varlıklarımız…
Onlara saygımız, hiçbir şeyle kıyaslanamayacak kadar büyük, vefa borcumuz ise ödenemez boyutlarda. Onun için zaten, “Cennet analarımızın ayaklarının altında”…
Kuşkusuz, insan “anne” olunca çok daha iyi anlıyor, anne yüreğindeki sevginin, merhametin, çocuğu için yaşama duygusunun büyüklüğünü…
Dolayısıyla, annelerimiz hayatta iken, onlara sevgimizi, saygımızı, şükran duygumuzu en duru, en açık ve en yoğun şekilde yansıtabilmeliyiz. Biliyoruz ki, onları kaybettiğimiz anda arkalarında bırakacakları boşluk, hiçbir zaman dolmayacak ve ömrümüz oldukça içimizi sızlatacak.
Her annenin çocuklarından tek beklentisinin, sıcacık bir gülümseme, sevgi, saygı, ilgi olduğunu “anne” olmuş her kadın, yaşayarak öğreniyor zaten.
*
Daha önce de yazmıştım.
Sosyal medyada rastladığım ve hemen not ettiğim cümle şöyleydi:
“Hiçbir doktorun tedavisi, senin ‘öpeyim de geçsin’ sözün kadar işe yaramıyor anne!”
Sevginin, saygının, minnettarlığın ötesinde, annenin bir “güven abidesi” olduğunu ne güzel ifade ediyor.
Herhalde onun için demişler:
“Ana gibi yâr, Bağdat gibi diyar olmaz.”
“Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar.”
*
Onlara en büyük hediye, evlatlarının içtenlikli sevgileridir.
Bir tek çiçek, bir buket, bir küçücük hediye, onların kalbimizdeki yerini ifade etmeye çalışmaktır sadece…
Yoksa, dünyaları verseniz, bir içten gülümsemenin, sevgiyle, saygıyla kucaklamanın yerine geçemez.
Bu dünyadan göçmüş anneleri ise saygıyla hatırlamaktan, onlar için dua etmekten başka şey gelemez kimsenin elinden.
Yüce Allah’ın rahmetini niyaz etmekten başka…
Yeter ki, geride pişmanlıklar bırakmayalım.
Tüm anneleri saygıyla, sevgiyle selamlıyor, günlerini kutluyorum.