Hazreti Muhammed S.A.V.’in 1445. doğum yıldönümü (11 Aralık 2016 Pazar) 11 Rebiulevveli 12 Rebiulevvel’e bağlayan gece Mevlid Kandili’dir.
Cenab-ı Hak mevcudatı, mahlukatı yaratmış, gerekli her türlü nimetlerle donatmış, insanların emrine sunmuştur.
Bununla beraber insanları başı boş bırakmamış, onlara dünya ve ahiret saadetini elde edecek doğru yolu tarif eden Hz. Adem’den itibaren son peygamber Hz. Muhammed S.A.V.’e kadar rehberler, önderler, yani peygamberler göndermiştir. Peygamberler özel seçilmiş, mucize ile desteklenmiş nurlu kutsal insanlardır. İlahi emirleri insanlara ulaştırmada trafo görevi görmüşlerdir. Eğer trafo olmasa elektrik santrallerinden gelen güçlü elektrik direkt şehre, evlere ve işyerlerine verilseydi, bütün lambalar patlar, ortalık yangın yerine dönerdi. İşte peygamberler de ilahi mesajları insanlara ulaştırmada trafo görevi görürler.
Peygamberlerin en yücesi bizim peygamberimiz Hz. Muhammed Mustafa S.A.V. miladi 571 yılında Rebiülevvel ayının 12. gecesi dünyaya teşrif buyurmuşlar, kıyamete kadar hükmü baki olacak olan yüce İslam dinini tebliğ etmişler ve insanların kurtuluşuna vesile olmuşlardır.
Yüce Allah şu kainatı R.S.A.V.in hürmetine yaratmış ve onu insanlığın kurtuluşuna vesile kılmıştır.
Hadisi Kudsi; “Ey habibim, seni yaratmasaydım kainatı yaratmazdım” buyurmuştur. Bundan dolayı R. S.A.V.in kendisi ile ilgili ne bu dünya ve ne de ahiret derdi yoktur. Onun bir tek derdi vardır, o da ümmetinin, yani bizlerin dünya ve ahiret saadetini sağlamaktır.
“Muhabbetten Muhammet oldu hasıl, Muhammetsiz muhabbetten ne hasıl” Muhammed S.A.V. yoksa kainat ta yoktur. Onun için her mümine Hz. Muhammed S.A.V.’i anasından, babasından, evladından, eşinden, malından, canından çok sevmek farzdır.
R. S.A.V.e bir sahabi geldi. “Anam babam sana feda olsun ey Allah’ın Resulü. Yemin ederim ki, sen bana ailemden canımdan daha kıymetlisin. Seni çok çok seviyor ve sizi görmeye doyamıyorum. Ölüp gidersem benim halim nolur. Lütfetsin rabbim beni ahrette, cennette beni senden ayırmasın” dedi.
Bunun üzerine Allah’ın yüce Resulü şu ayeti okudu: “Kim Allah’a ve Resulüne itaat eder (Allah ve Resulünü her şeyden çok severse) işte onlar Allah’ü Teala Hz.lerinin kendilerine lütfettiği peygamberler, şehitler, sadıklar ve salih iyi kişilerle (cennette) beraber olacaklardır. Sayılanlar ne güzel dosttur.” ayetini okudu ve o kişiye hitaben “Kişi sevdikleri ile beraberdir. Sen de beni canından çok seven kişi olarak cennette benimle berabersin” buyurdu.
Bu ümmetin dünyada ve ahirette tek kurtuluş vesilesi yani sigortası olduğunu ifade ederek sözü bitirelim. Şöyle ki: Yüce Allah ayetinde, Hz. Muhammed R.S.A.V.in ömrü, ulu Allah’tan ümmetinin affını istemekle geçmiştir.
Doğumu anında rabbinden ümmetini istemiştir. Şifa hatun anlatıyor: R.SAV. doğdu, dudakları kıpırdıyordu. Dikkatle dinledim, ‘Yarabbi ümmetini bağışla’ diyordu.
Mübarek gün ve gecelerde ayakları şişinceye kadar namaz kılıyor, başı saatlerce secdeye kapanıyordu Hz. Ayşe annemiz.
Özellikle Miraç’ta; Ümmetinin affı vaadini Ulu Allah’tan almadan huzurdan ayrılmıyordu.
Mevlidin müellifi Süleyman Çelebi Hazretleri bu hususu şöyle anlatıyor:
“Hz.Muhammed SAV Miraçda ilahi huzura varınca şöyle dedi:
-Ulu Allah’ım, yüzüm tuttum sana
Ümmetimin halin arzettim sana
Mustafa dedi ey yarabbi rahim
Ey hata bu şu atası çok kerim
Ol zayıf ümmetlerim hali nola
Hz.ne nice onlar yol bula
Gece gündüz işleri isyan kamu
Korkarım ki yerleri ola tamu
Ya ilahi hazretinden hacetim
Budurur kim ola makbul ümmetim
Haktaaladan erişti bir nida
Ya Muhammed ben sana kıldım ata
Ümmetini sana verdim ey habib
Cennetimi onlara kıldım nasip
Son olarak R.S.A.V. efendimizin vefatı anında Hz. Ali R.A.ın dizinde mübarek ruhunu teslim etti. Hz. Ali R.A. anlatıyor: “R.S.A.V.in son anında ruhunu teslim ederken, birşeyler söylüyordu. Fakat işitemiyordum.
Bu olayı Mevlidin yazarı Süleyman Çelebi şöyle dile getiriyor:
Debrenür dudakları söyler kelam
Anlayamazdım ne derdi o hüman
Kulağım ağzına vurdum dinledim
Söylediği sözü oldem anladım
Dedi kim mevla yüzüm tuttum sana
Ümmeti affedüp versil bana
Demek ki Hz. Muhammed S.A.V. doğdu, ümmetim dedi. Mübarek gecelerde ümmetim dedi. Miraçta ümmetim dedi. Vefatında ümmetim dedi.
İşte Hz. Muhammed S.A.V. insanlık için doğdu. Ümmeti için yaşadı ve ümmeti için öldü. Allah cümlemizi Hz. Muhammed S.A.V.’e hakiki ümmet olmayı nasip eylesin, şefeatına cümlemizi nail eylesin. Amin.