Kaz dağları bütün azametiyle denizi dövmektedir.
Edremit,
Bandırma,
Balıkesir,
Ve Çanakkale.
Görünüşü medet ummaktadır,
Azameti ise dağları delmektedir.
Ama sadece insana muhtaçtır.
İnsan derken;
İnsana benzemekle, insan olmanın arasındaki farkı gözeterek.
Bazıları ister ki dağı denizden,
Yoldan izlemek,
Bazıları da ister ki dağın bir yerinden insanlara tepeden bakmak.
İnsanlarla,
İnsana benzeyenler arasındaki fark bu.
Ama ben kaldığım termal otelden bakarken;
Bir yanımda deniz,
Bir yanımda yürüyüş parkurları,
Bir yandan Çanakkale yolu,
Diğer yandan ise Kaz Dağları ile sohbet ediyorum.
Biri ağlıyor,
Biri sızlıyor.
Ama hepsi insan olanları dört gözle arıyor.
İnsanlar neden;
Kırmayı,
Yıkmayı,
Ve dökmeyi hep başkaları için ister.
Kendine gelince en iyisini ister.
Yazık,
Günah,
Ve ayıp olanı hep başkalarında neden ararız?
Bu Kaz Dağları,
Bu denizin kime ne zararı var?
Göz zevkinizi,
Ve duygularınızı okşamaktan başka.
Bu memleketin değerini bilin dostlar,
Sadece size değil,
Size ait olmayanı da koruyun,
Sevin,
Okşayın.
Gün gelecek Kaz Dağı;
Görmeyenine de göreni kadar değer verecektir.
Elbette deniz de.
19.04.2022 – Edremit