R.SAV.in ailesine, çocuklarına, hatta ölmüş ana-babasına, amca ve dayılarına vs herkese aynı hoşgörüyü, hürmeti gösterdiği, hatta ana-baba ve akrabalarından ölmüş olanların dostlarına bile ana-baba akraba, emmi, dayı, teyze, hala gibi davrandığı, inkarı mümkün olmayan bir hakikattir. Eğer bizim önderimiz, rehberimiz, liderimiz, peygamberimiz Hz. Resul SAV. ise bizler de aynı tutum ve davranışı göstermeliyiz ki, ona ümmet olabilelim. Dünyada huzuru, ahirette ebedi sükunu ve mutluluğu elde edebilelim.
R.SAV.in çocuklara olan hoşgörülü davranışlarına ait birçok örnek davranışları vardır. Bunların hepsini buraya aktarmak imkânsızdır. Numune, örnek aslının aynıdır, derler. Biz de bazılarını hatırlatarak yetiniyoruz. Yazımızın son bölümünde efendimizin hayatından bize ışık tutacak eşsiz hoşgörü örneklerini ayrıca sizlerle paylaşacağım.
ANA, BABA VE AİLE BÜYÜKLERİNE KARŞI HOŞGÖRÜ İLE DAVRANMAK; HEM ALLAH’IN EMRİ, HEM DE TOPLUMSAL BİR SORUMLULUKTUR
Müsamaha-toleranslı bir ailede yetişmiş ana-babalar da, evlatlarına aynı oranda sevgiyle ve saygıyla bakarlar.
Bu kişilerin yetiştirdikleri evladın-çocukların da bu kültürle yetiştikleri için aynı anlayışı herkese gösterirler.
Elbette ki yaşlı anne ve babalarına karşı da gösterirler. Çünkü bizim kültürümüzde Allah’tan sonra anne ve baba gelir. Dikkat ediniz. Evladın ana ve babasına karşı olan saygısında ana ve baba peygamberden önce gelir. İsra Suresi 123. ayetinde bu gerçek nasıl anlatılıyor; “(Ey Muhammed SAV.) Rabbin kendisinden başka hiç kimseye asla ibadet etmemenizi, ana-babaya iyi davranmanızı kesin olarak emretti. Eğer onlardan birisi (yani anne ve babanızdan) ya da ikisi sizin yanınızda yaşlanırlarsa sakın onları (azarlama) öf bile deme, onlara tatlı dille hitap et, güler yüzle, güzel söz söyle” buyurulmak suretiyle, anne ve babalarımıza olan saygımızı ortaya koymaktadır. Aksi halde zulüm olur ki, anne ve babasına isyan eden hele de zulmedenler daha bu dünyada iken mutlak cezalarını çekerler.
Dikkat buyurulursa, müslüman ananın ve müslüman babalarınız demiyor, hatta büyükler derlerdi ki baban hıristiyan ise kiliseye gitmek isterse onu götür. Ama yolunun yanlış olduğunu da münasip bir lisanla söyle. Kur’an’da anne-baba, akrabalarla ilgili birçok ayet vardır.
R.SAV.e, bir kişi geldi, “Ey Allah’ın yüce resulü, elçisi. Toplumda kendisine en iyi davranman gereken kim vardır” diye sordu. R.SAV. “Annendir” buyurdu. Sonra “Annendir” buyurdu. Sonra, “Sonra kimdir” buyurdu, “Annendir”. Adam, “sonra kimdir” deyince, “dördüncü de babandır” buyurdular. “Allah’ın rızası anne-babanın rızasındadır. Cennet anaların ayakları altındadır. Günahların en büyüğü ana ve ataya isyandır” buyurdular. Bunlar Buhari, Tirmizi, Müslim hadisleridir ki sahih ve sağlam hadisi şeriflerdir.
Anne ve babaların Allah’a isyan ve günah olan işlerine arzularına itaat edilmez. Değilse suç ve kusurlu olan anne ve babalara asla saygısızlık yapılmaz. Çünkü Allah’ın resulü anne ve babasının rızasını alıp da cennete giremeyenlere yazıklar olsun, buyurmuştur. (Buhari, Edep)
Şimdi bu ve buna benzer hadisleri çoğaltmak mümkündür. Eğer bir müslüman Allah’ın kulu, Muhammed Mustafa SAV.in ümmeti ise bir de ana ve babaya isyanı onlara af bile diyemezler. Anne ve babalarımızın meşru arzu ve istekleri evladı için bir emirdir. Hem de kati bir emirdir. İsyan ise haramdır. Çünkü ihtiyarlar çocuk gibidirler. İstekleri ve arzuları yerine getirilmezse çok çabuk kırılırlar.
Maalesef, Allah’ın emri peygamberin kavli sözü böyle iken, belki herkes için değil ama ana ve babasını sokağa atanları bile görüyoruz. Bir ana ve baba öreğin on çocuğu büyütüp besleyip, insan içine katıyorlar, on tane evlat bir anaya bakamıyor. Ama bu dünya etme bulma dünyasıdır. Eden bulur. İnleyen ölür. Bunun lamı cimi yoktur. Çünkü ebeveynin duası da bedduası da asla geri çevrilmez. Burada şunu da ifade etmeliyiz. Haksız hukuksuz evlatları arasında ayırım yapan özellikle de kız çocuklarını hor gören ebeveynin hasmı Hz. Allah’tır. Onların cezasını ancak Allah verecektir. Bir kimsenin anne ve babası zalim bile olsa belki ona itaat farz olmaz ama yine de ana ve babaya isyan edilmez. Allah’a havale edilirler.
(SÜRECEK)