Dün sabah sosyal medya mesajlarına bakarken, İstanbul’da yaşayan sevgili arkadaşım, sokak ressamı, sanatçı Rana Köyhan’ın bir paylaşımı ile karşılaştım.
Salvatore Adamo’nun sesinden “Her yerde kar var” şarkısının orijinali: Tombe La Neige.
Sıkça dinlerdim bu şarkıyı, ama demek ki uzunca bir zamandır dinlemiyormuşum…Öyle etkilendim ki…
Duygularımı şöyle yazdım Rana’ya:
Yıllar yıllar öncesine gittim. Nasıl bir duygu yoğunluğu…
Umutlar ilkbaharındaydık…
İçimiz kıpır kıpır…
“Bekle bizi dünya” der gibi haykırışlarla yürümeye başlamıştık.
Sonra bir baktık ki, umutlarımız, düşlerimiz çalınmış hoyrat eller tarafından…
Duygularımız, gülücüklerimiz çalınmış…
Her yerde kar yok artık,
Her yerde aşk yok…
Sevgisizlik sarmış her yanı,
Yozluk, magandalık sarmış…
Sevgiyi öldürmüşler,
Duyguyu öldürmüşler…
Kalakalmışız kör kuyularda merdivensiz…
Yüreğimizin derinliklerine saklanmış küçücük sevgi kuşu yaşıyor neyse ki…Adamo’nun ezgileriyle cik cik ses vermeye başladı bak!
Her yerde kar var, kalbim senin bu gece.
*
Sevgili Rana, bu duyguları kelimelere döktürdün ya, çok teşekkür ederim.
*
Biraz sonra Rana’dan cevap geldi:
Ah! Şahane buuuu…Ne iyi yapmışım.
Ne güzel yazmış bu kalem böyle.
Yüreğine sağlık Mehmetciğim.
Salvatore Adamo, 1960’ların başlarında…
Adamo şimdi Belçika’da yaşıyor, 80 yaşında…