II. Meşrutiyet’in ilanıyla birlikte, 24 Temmuz 1908’de Türk basınından sansürün kaldırılışının 115. yıldönümünü, bugün “Basın Bayramı” olarak kutluyoruz.
Kuşkusuz, gerek basın kuruluşlarının, gerekse basın emekçilerinin yaşadıkları ekonomik zorluklar yanında, basın özgürlüğü adına kaydedilen irtifa kayıpları da, Basın Bayramı’nın son yıllarda “buruk” kutlanmasına neden oluyor.
Ancak ben, 115. yılda, basın emekçilerinin hak ettikleri, ama normal koşullarda kolay kolay ulaşamayacakları “başını sokacak bir ev edinme” gibi insanî bir hedeflerine, umut ve beklentilerine değinmek istiyorum.
1970’li yıllarda ben TRT ve Hürriyet muhabiri iken, arkadaşım Abdullah Öğülmüş de Milliyet muhabiriydi. Ben düşünmedim, ama O, Türk Basını’nın kalbine, Babıali’ye gitmeyi başardı, Milliyet’te belediye haberlerinden sorumlu muhabir oldu.
Bir gün, İstanbul Belediye Başkanı Bedrettin Dalan, kendisini çağırıyor, “Abdullah, konut yapı kooperatifi kurup gel, basın mensuplarını konut sahibi yapacağım” diyor. Sonuçta Abdullah, Maslak ve Beylikdüzü’nde tam bin konutun yapımına, basın emekçilerinin de konut edinmelerine vesile oldu.
Çorum Belediye Başkanı Dr. Halil İbrahim Aşgın da bu hayırlı hizmeti yapıp sevap kazanabilir. Belediye, uygun bir arsayı, uygun koşullarla “Basın Sitesi” kurulmak üzere tahsis edebilir. Çorum Milletvekillerimizin de destekleriyle, TOKİ tarafından, belirli kriterlere göre basın mensupları için konut yapılmak üzere özel bir proje uygulamaya konulabilir.
Söylemeye gerek yok, halkın haber alma hakkına hizmet eden basın emekçileri, kıt-kanaat imkânlarla geçim mücadelesi veren cefakârlar. Başkaca bir gelir kaynakları veya aileden birikimleri yoksa, konut edinme şansına asla sahip değiller. Belediye’nin arsa desteği ve TOKİ’nin kendi mevzuatı çerçevesinde borçlandırmasıyla bu olanağa kavuşabilirler.
Basın çalışanlarından, 50 kişi mi çıkar, 100 kişi mi bilemiyorum, ama bildiğim bir şey varsa, bu emektar insanların, devletin, yerel yönetimin, toplumun böylesine bir jestini hak ettikleridir.
Bugünün gündemi bu olsun. Haydi!