111-Nazar haktır, vardır. Kem nazar, kötü bakış, deveyi kazana, insanı mezara sokar.
112-Bir mala olursa iki müşteri, o malın artır elbet değeri.
113-İnsan insanın eseridir.
114-İyilik, ihsan, yardımı, dostluğu sana çeker. Demiri mıknatısın çektiği gibi.
115-Sırrın senin esirindir. Faş edersen sen sırrının esiri olursun.
116-Evin sahibini görünce hırsız, avazla bağırır evde var hırsız.
117-Kötü söz ayrık otu gibidir, çabuk yayılır. İyi söz gül gibidir, nazik ve hassatrır, çabuk solar.
118-Denize binlerce çay akar, deniz yine sakindir. Arkta akan su hızlanır, yoldan çıkar.
119-Tavuk bir yumurta yumurtlar, gıdaklaması dağları tutar. Manda bir malak doğurur, hiç sesi çıkmaz.
120-Sırrın senin esirindir. Açarsan dostuna, sen onun esiri olursun ve yoktan düşman kazanırsın.
121-Terzi kendi söküğünü dikemez derler.
122-Kuştan korkan darı ekmesin.
123-Vardım ilim meclisine, eyledim kıldım talep, ilim taa sürreyada illa edep illa edep.
124-Nefsin ibilen, Allah’ı bilir ve bulur.
125-Sofu soğan yemez, bulursa kabuğunu da komaz.
126-Ucuz etin yahnisi olmaz.
127-İlim edep içindir.
128-Zen gönüllü ol, aza kanaat et. Acından ölsen bile, kimseden beklentiye girme. Beklenti bir ümittir. Beklentin hasıl olmazsa halin felakettir.
129-Erişir menzili maksuduna aheste giden, tiz refkar olanın payine damen dolaşır. Eteği ayağına dolaşır.
130-Şaha padişaha kul olmadım, bana kalırsa velakin viran olası hanede evladı iyal olmasaydı.
131-Aşını, eşini, işini iyi bil, çalış. At sahibinin altında kişner.
132-Çivi çiviyi söker, para parayı çeker.
133-Demir nemden, insan gamdan çürür.
134-Ateş paslı demiri, tövbe günahı paklar.
135-Keskin sirke küpüne zarar, hırs ve tamah kanaat arar.
136-Kendi düşen ağlamaz.
137-Alma mazlumun ahını, gökten indirir şahini.
138-Alma mazlumun ahını, çıkar aheste aheste.
139-Alimle sohbet edersen, oturursan, alırsan mertebe, cahil ile oturursan dönersin ...
140-Harabat ehlini hor görme zakir, defineye malik viraneler var.
141-Bebekler uyuyarak büyür. Yaşlılar uyuya uyuya ölür.
142-Fitne devri oldu bu ahir zaman.
Harabı cihanda rahat mı kaldı.
Bu devri felakete halımız yaman.
Çekilmedik zahmet mihnet mi kaldı
Ey kardaşlar sakın düşmen teşvişe karmakarışık ortam
İhanet eyledi kardeş kardeşe
Gitti sabı subyan hayır evine
Belalar yöneldi bize her yüzden
Edep haya kaldı asalet bizden
Hiç bahanemiz yoktur
Kusur hep bizden
Evlattan ataya hürmet mi kaldı.
Hele bir nazar kıl dostun dostuna
Hileye düştüler birbirinin kastına
Na ehil olanlar hep sadra geçti
Aslı pak nesli pak millet mi kaldı
-Hanedan olanlar arayı açtı
Na ehil olanlar postu paylaştı
Arada fukara yandı tutuştu
Habibine layık ümmet mi kaldı
-ehli beya alıp hile kattılar
Az pahaya alıp çoğa sattılar
Bütün varlığını haram ettiler
Cihanda hilesiz sanat mı kaldı.
-Ya kerimü ya rahimü ya rahman
Senden alayına bu derde derman
Ahlakını tebdil eyledi insan
Hatırda cehennem cennet mi kaldı.
143-Güzel sözün fukarası olma, kötü sözü herkes söyler.
144-Unutma, rızkın, kısmetin, nasibin sana aşıktır. Er geç seni bulur. Ancak onu aramalısın.
(SÜRECEK)