KADIN
Bütün kadınları kutluyorum ben
Erkeğin evinin süsüdür kadın
Kadınlara çiçek topluyorum ben
Ozanın türküsü sesidir kadın
Büyüğü anamdır, küçüğü bacım
Ölünceye kadar sana muhtacım
Senin şefkatine sevgine açım
Bence insanların hasıdır kadın
Yıldız olup gecelere sığandır
Güneş olup ufkumuza doğandır
Rahmet olup tarlamıza yağandır
Bence insanların hasıdır kadın
Ev içinde kadın çeker çileyi
Sevgide şefkatte bilmez hileyi
Sarılır kucaklar hep aileyi
Ocağı sobayı ısıtır kadın
Aşık Borani’yi ışıt diyom ben
Kadın pir-i mügan mürşit diyom ben
Kadınla erkeğe eşit diyom ben
Daima dünyanın asıdır kadın
Âşık Borani mesajını maksadını kitaplarının kapağında anlatmıştır. İçi kabının şerhidir.
İlk kitabının isminin “Elinde Gül Olsun Dilinde Türkü”, ikinci kitabının isminin “İnsan’a Yolculuk” olması Boranî’nin insan sevgisinin en güzel tezahürüdür. Üçüncü kitabı “Fadime’ye Mektuplar” herkesin kendi Fadime’sine nasıl kutsal bir sevgi göstermesi gerektiğini şırıl şırıl akan bir pınar gibi anlatmaktadır. Dördüncü Kitabı ADEMİN AYNASI daha mânidardır. Âdem yani hazreti insan Allah’ın en mükemmel surette yarattığı tecellisidir. İnsan natık-ı Kur’an (konuşan Kur’an) dır. Zaten ilham kaynaklarını kitabının sayfalarına serpmiştir.
5. sayfada Hoca Ahmet YESEVÎ; “Sevgisiz insanlar şeytan kavmindendir”
7.sayfada Mevlâna;
“İnsanlar ayrı kaplarda su gibidir. Kapları ortadan kaldırırsanız hiçbirini ayırt edemezsiniz”
9.sayfada yine Mevlâna;
“İnsan fikir ve düşünceden ibarettir. Gülü düşünen gül olur, dikeni düşünen diken”
14.sayfada Hz.Muhammed;“İnsan ve Kur’an ana karında ikiz gibidir”
15.sayfada yine Peygamber Efendimizden; “İman etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe iman etmiş olamazsınız”
19.sayfada, Hacı Bektaş Veli;
“Okunacak en büyük kitap insandır”, diyerek ADEM AYNASININ sırrını ve İNSANA YOLCUĞUN şifrelerini veriyorlar.
“Aşk Sevenin Sevdiğinde Yok Olmasıdır” diyen BORANİ, Yunus Emrelerin, Kaygusuz Abdalların, Kul Himmetlerin, Seyyid Nesimilerin, Piran hazeratının ve ehlibeytin izinden giden bir mutasavvuf ozanımızdır.
KALEM YETİŞMİYOR
İki sene rahatsızlandı ve eline kalem alamadı. Sonra sıhhatine kavuştu. Tekrar yazmaya başladı. Hem de öyle başladı ki; Bir gün ziyaretine gittiğimde, “Elim içimden gelenlere yetişmiyor; kalem elime yetişmiyor, ilham şelale gibi içime akıyor” demişti.
Hâlâ bazı sağlık sorunları olsa da Borani Baba durmadan yazan bir deryadır. Böylesine gönlü geniş engin bir derya olduğu içindir ki; sadece Türkiye değil tüm dünya insanlarını ırk, dil, din, mezhep, tarikat bölge ve cinsiyet ayırımı yapmadan Allah’ın kulu ve insan olarak görüp hepsini sevgiyle kucaklar.
Şiirlerinin şiirsel etkinliği, edebî sanat yönünden tahlilini yapacak edebiyat bilgim yok. Borani’nin sanatsal ve edebî yönünü tez yapacak akademisyenlere bırakıp şiirlerinin içine girip gezelim biraz.
SEVGİ VAR
(Birbirinizi sevmedikçe iman edemezsiniz.
İman etmedikçe cennete giremezsiniz.
Hz.Muhammed (S.A.V)
Sevgisiz yaşamak olur mu dostum?
Muhabbetin temelinde sevgi var.
Sevenler hiç mahrum kalır mı dostum?
Kerametin temelinde sevgi var.
Sevgi gönüllerin cilası süsü
İnsanı sevenler olur mu asi
Sevmek insanlığın ilk vazifesi
Her milletin temelinde sevgi var
İnsan dört varlıktır ama bir vücut
Hadis tasdik etti ayette sücut
İyilik kötülük insanda mevcut
Merhametin temelinde sevgi var
Borani mecliste güzel söz ara
Sevgiye güzele sarıl gez ara
Ölünce yalınız girme mezara
Ol cennetin temelinde sevgi var
GİDİYOR TOPRAK
İnsanoğlu bilinçsizce vurdukça
Boşu boşuna gidiyor toprak
Yağmur rüzgâr fırsatın buldukça
Taşına taşına gidiyor toprak
İnsanın gönlüne korku düşmüyor
Çevresi kirlenmiş derde düşmüyor
Kızılırmak kırat gibi kişniyor
Eşine eşine gidiyor toprak
Çağdaşlık uygarlık geri kaldıkça
Fabrika durmadan zehir saldıkça
Üzerinden örtüsünü aldıkça
Aşına aşına gidiyor toprak
Aşık Borani’yim işte biz buyuz
İster şehirli de isterse köyüz
Çıkmadıkça yasa olur uyuz
Kaşına kaşına gidiyor toprak
HİÇ GELME BU MEYDANA
(Aslı 11 kıtadır)
Rahmanı bırakıp şeytan izinde
Gezdiyisen bu meydana hiç gelme
Manası yok ayıp dolu sözünde
Yazdıyısan bu meydana hiç gelme
Aşkla yemediysen elest aşını
Yaza çeviremen gönül kışını
Fili bırak karıncanın başını
Ezdiyisen bu meydana hiç gelme
Ananın karnında bir maya suyu
Eğer insansan değiştir huyu
Kendi nefsin için ellere kuyu
Kazdıyısan bu meydana hiç gelme
Yanmıyorsa onun gönül feneri
Kimse sevmez ikrarından döneni
Beline bağlanan edep kemeri
Çözdüyüsen bu meydana hiç gelme
Girip günaha deme eyvah, keşke
Yıkma gönlünde ki o güzel köşkü
Gönül defterinden sevgiyi aşkı
Çizdiyisen bu meydana hiç gelme
Sevgisiz geçtiyse o günler ayıp
İnsanın ömrüne yazılıp kayıp
Nefsin şerriyle şeytana uyup
Azdıyısan bu meydana hiç gelme
Helalden olmalı insanın payı
Haram lokmayınan sürme safayı
Aklı fikri atıp sen o kafayı
Yozduyusan bu meydana hiç gelme
Aşık Boraniyem bağrım yaralı
Böyle bizim yolumuzun kuralı
Bir gün ırakılı bir gün biralı
Sızdıyısan bu meydana hiç gelme
(8 Temmuz 2020)
SON SÖZ
Aşık Borani hakkında buraya kadar yazdığım her satırın, her kelimenin içinde görünmeyen bir el vardı.
O gizli el, Anadolu bozkırının Fadimesi, Aşık Borani’nin değerli eşi, dünya ahiret bacım Sevim Hanım’ın elidir.